အက်ဥ္းစံ

ငေအာင္

အလင္းေရာင္..... တခါျမင္ရျပန္ၿပီ

လွစ္ကနဲေတြ႕လိုက္ရတဲ႔ ငွက္တအုပ္

ခြပ္ေဒါင္းနီေတြမ်ားလား ......

မဟုတ္ေသးဘူး ...... သူတို႔မလာၾကေသးဘူး.....

ေနာက္က်လိမ္႔မယ္ထင္ရဲ႕

မနက္ျဖန္ေတြလည္းရွိပါေသးတယ္ေလ။

ေျခရင္းက အစာခြက္......

ပု႐ြက္ဆိတ္ေတြေတာင္အစာေတာင္းေနၾကၿပီ

ငါ႔မ်က္နွာကိုေမာ့မၾကည္႕ၾကပါနဲ႔

မင္းတို႔အတြက္လည္း မနက္ျဖန္ဆိုတာ ရွိပါေသးတယ္ကြ

ရွာစရာရွိတာသာရွာ

ထမင္းတလံုးရဖို႔.....

မင္းတို႔ ငါ႕ေလာက္ ရင္းသင္႔ရင္ ရင္းရဲရမွာေပါ့။

ငါ႔အတြက္ကေတာ႔ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ကြာ

အရင္းအနွီးကမေသးဘူး

ငါ့အေဖ၊ ငါ့အေမ၊ ငါ႔ေဆြမ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ

ၿပီးေတာ႔ငါ႔လူမ်ိဳး.....

သနားသံ၊ ဂုဏ္ယူသံ၊ အျပစ္တင္သံေတြ

ငုိေႂကြးသံ၊ ဟစ္ေအာ္သံ၊ ေသနတ္သံေတြ

ၿပီးေတာ႔.....ေပတရာေပၚက ေသြးစက္မ်ားရဲ႕႐ွုိက္သံ

ဟာ...... အကုန္လံုး ရွိေနတုန္းပဲ
လြပ္လပ္မွူကို ဖိနွိပ္မွူေအာက္မွာ ရင္းထားတယ္

တရားမႈရဖို႔ မတရားမႈကို ရင္ဆိုင္ေနတာပါ

စနစ္ဆိုတာလည္း သခၤါရကို မေတာ္လွန္နိုင္ပါဘူး

ေနာင္တမရဘဲ ဆယ္ခါျပန္စေတးဝံ့ပါတယ္

ေသြးခ်င္းတူရင္လက္ခုပ္တီးပါ

အပမ္းမႀကီးရင္ ဆုေတာ့ေတာင္းေပးၾကပါ

ကြၽန္ေတာ္ေသရင္ သရဏဂံုုမတင္ၾကပါနဲ႔ဦး

ဒီတိုက္ပြဲဆံုးေအာင္တိုက္ပါရေစ.....

ဘဝမ်ားအတြက္ ဘဝေလးတခုမရင္းသင္႔ဘူးလား

ကြၽန္ေတာ့္ကိုသနားရင္ ေနာက္မဆုတ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ

အလင္းတန္းေတြနဲ႔အတူ ခြပ္ေဒါင္းနီေလးပ်ံလာေတာ႔မွာပါ

"live for nothing, die for something" တဲ႔

တကယ္ေတာ႔ေသျခင္းဆိုတာ ရွင္သန္ျခင္းေလာက္ ဒုကၡမမ်ားပါဘူး......
ခင္ဗ်ားျမင္ခ်င္ရင္ ၾကည္႕စရာေတြအမ်ားႀကီးပါ

လက္ခုပ္ေလးတခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္တီးၿပီး

ခြပ္ေဒါင္းနီေလးကို မာန္သြင္းေပးလိုက္ၾကစမ္းပါဗ်ာ။ ။

Summary

Rest of your post