ေဇာ္ဂ်ီ
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
ဒို႔႐ြာ ဒို႔ေျမ၊ ဒို႔႐ြာေျမဝယ္
ေစတီ စပါး၊ မ်ားလည္း မ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲနွင္႔
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလ်ႇင္
ယာစကာမ်ဳိး၊ တညိႇဳးညိႇဳးနႇင္႔
ပုထိုးျမင္႔ေမာင္း၊ ေက်ာင္းၾကိဳ ေက်ာင္းၾကား
လႇည့္လည္သြားလ်က္
မစားေလရ၊ ဝမ္းမဝ၍
ဆြမ္းမ်ႇ မတင္နုိင္ ႐ႇိမည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
ဒို႔႐ြာ ဒို႔ေျမ၊ ဒို႔႐ြာေျမဝယ္
ေရခ်ိဳေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္နႇင္႔
သီးနႇံခ်ိဳပ်ား၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲနႇင္႔
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလ်ႇင္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေတာကၿပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ ျမန္မာ ထေလာ့
အားမေပ်ာ့နႇင္႔၊ မေလ်ႇာ့လုံ႔လ
သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး
လက္႐ံုးျမားေျမာင္္၊ ဉာဏ္ျမားေျမာင္နႇင္႔
စြမ္းေစာင္ၾကေလ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ႔
ဤေျမ ဤ႐ြာ၊ ဘယ္သူ႔႐ြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔စပါးလဲ
ထားေလာ့တာဝန္၊ ပြန္ေလာ့ လုပ္ငန္း
ဉာဏ္ေရႇ႕ ပန္း၍
တဝမ္းတစိတ္ ညီေစသတည္း။ ။
၁၉၃၅ ခုနႇစ္ ၾသဂုတ္လ ႀကီးပြားေရး အတြဲ - ၃၊ အမွတ္ - ၁၁
Summary
Rest of your post
No comments:
Post a Comment