(Diamond Dave Whitaker ေရးသားသည့္ Poem Just by Chance ကို နီေယာ္ဓာ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)
ထင္ေတာင္ မထင္ထားတဲ့
အမွတ္တမဲ့ကေလးေတြဆိုတာရိွတယ္။
အခု ဘာတခုမွ မေရရာလွဘူးဆိုေပမယ့္
ငါတို႔ ေတာင့္ခံထားၾကမယ္..
စံုစည္းရာမွာ စံုစည္းျမဲစံုစည္းေနၾကအံုးမယ္ဆိုရင္..
တေန႔ေန႔မရိွဘူးလို႔ ဘယ္ေျပာႏိုင္ပါ့မလဲ။
စမ္းေခ်ာင္းကေလးအတိုင္း စီးေမ်ာသြားစမ္းပါ့..
ပင္လယ္ၾကီးဆီကို...
ၾကယ္ကေလးေတြကို ၾကည့္ဖို႔ ေမာ္လိုက္စမ္းပါ့..
ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲမသြားတတ္တဲ့၊ မေတြေ၀တတ္တဲ့
ေကာင္းကင္ဆိုတာကို တကယ့္ကိုျမင္ႏိုင္ဖို႔..
ေတြးရိုးေတြးစဥ္ထက္ပိုျပီး ဘာမွထပ္ေကာင္းေအာင္ မေတြးႏိုင္ေတာ့တဲ့
သံေခ်းတက္ ေတြးမႈေခၚမႈေတြ..
တနပ္စားၾကံတတ္သူေတြ..
အၾကားမရိွ၊ အျမင္မရိွ
စိတ္၀ိညာဥ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ မသိသူေတြ..
ဒါေတြေၾကာင့္မ်ားေတာ့
ကိုယ့္ခရီး မက်န္႔ေစ မၾကာေစနဲ႔..
ေျခလွမ္းေတြ ရပ္မသြားစမ္းပါနဲ႔..
ဟုိဟာတားျမစ္၊ ဒီဟာတားျမစ္
စိတ္ႏွလံုးရႊင္ျပံဳးမႈေတြ သတ္ျဖတ္
ခြဲဖို႔ ျခားဖို႔ တံတိုင္းၾကီးေတြသာ ေဆာက္တတ္သူေတြ..
တံခါးေတြ ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီး ပိတ္တတ္ဆို႔တတ္သူေတြ..
စိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔
အနာဂတ္ကို မေျမာ္ျမင္တတ္၊ ပံုမေဖာ္တတ္တဲ့သူေတြ..
အမ်ားသူငါကို ၾကမၼာငင္ေစသူေတြ..
ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မလိုက္နာႏိုင္ဘဲ
ကိန္းၾကီးခမ္းၾကီး စည္းကမ္းေတြ ဟိုတင္း ဒီက်ပ္နဲ႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွထင္ေနတဲ့
သိပၸံနည္းက် ကိုယ္ေတာ္ေတြ..
က်မ္းၾကီးေပၾကီးေတြ ကူးရံုသာကူးေရးတတ္သူေတြ..
ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုးကြယ္ဖို႔ ဘုရားသခင္တို႔ ယံုၾကည္အားထားဆည္းကပ္ရာတို႔ဆိုတာေတြကိုေတာင္
သူတို႔ကိုယ္တိုင္ စိတ္ၾကိဳက္ဖန္တီးေပးအံုးမယ့္သူေတြ..
၀တၳဳပစၥည္းေတြနဲ႔သာ သိပ္သည္းေနတဲ့ ဒီဟာ ဟိုဟာ ဘာဘာညာညာ စနစ္ၾကီးရဲ႕
အရွင္သခင္ၾကီးေတြေပါ့..
ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ..
ရွင္ရက္ေသေနရသူေတြရဲ႕ ညထဲမွာေတာင္
လက္ဖ်ားေလးေတြခ်င္းထိလိုက္ၾကတဲ့အခါ
မ်က္၀န္းေတြ ရႊင္းလက္ေတာက္ပလာတဲ့အဲဒီအခ်ိန္
ေႏြဦးေငြ႔ရည္ေတြ ပင္စည္တေလွ်ာက္
အစံုတင္မဟုတ္ အထက္ကိုပါဆန္စီးသြားတဲ့
ဆန္းၾကယ္တဲ့ သဘာ၀တရားၾကီးရဲ႕ ပင္သက္ပ်ိဳးပံုမ်ိဳးနဲ႔..
မနက္ခင္းအသစ္ဆိုတာ ေမြးဖြားလာရျမဲပဲ။
ကဗ်ာဆရာေတြဟာ အသက္ရွင္ရက္ အျမဲက်န္ရစ္တယ္..
အဲဒီ တင္းတင္းခ်ည္ထားတဲ့ ၀ါယာေတြအတိုင္း
ေလွ်ာက္ျမဲေလွ်ာက္ဆဲပါပဲ...
လေရာင္ဆမ္းတဲ့ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း
အခ်င္းခ်င္းေဖးကူလို႔..
ဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကရံု..
ေကာင္းလိုက္တဲ့ အဲဒီလမ္းနီၾကီးအတိုင္းေပါ့..
အိပ္မက္ရကၠန္းသယ္ေတြ..
စိတ္၀ိညာဥ္ကို အေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ဖာေထးေပးၾကသူေတြ..
အနာတရေတြကို ကုသလို႔..
အသံတိတ္ အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ဟစ္ရတဲ့အျဖစ္ေတြကို သက္သာေစလို႔ေပါ့..
သက္တံေရာင္စံုရဲ႕ စစ္သည္ေတာ္ေတြ
လြတ္လပ္ျခင္းေတးကို သီလို႔..
ေရာင္ျခည္မလာခင္ဟာ အေမွာင္ဆံုး အမိုက္ဆံုးအခ်ိန္..ဒါပါပဲ..
လံုး၀ ေမွ်ာ္လင့္မထားတုန္း.. ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ေနရာမွာ..
အကူဟာ ခင္ဗ်ားဆီကို ေရာက္လာလိမ့္မယ္..
ေျမစိုင္မဲမဲၾကီးေတြကို ခြဲေဖာက္ျပီး
ပင္ပ်ိဳစိမ္းေတြ တိုးထြက္လာၾကသလိုေပါ့..
လူသားျခင္း ျမင္ေအာင္သိေအာင္ၾကိဳးစားတဲ့အခါ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ အရိွန္အဟုန္နဲ႔စီး..
ရွင္သန္မႈအဓိပၸါယ္ေတြ အရိွန္အဟုန္နဲ႔စီး..
အသစ္တခုဆီကို။
ေကာင္းကင္ မဂၢဇင္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ http://www.kaungkin.com/index.php?option=com_content&view=article&id=751:poem&catid=34:2009-04-17-00-31-18&Itemid=77
Poem Just by Chance
Diamond Dave Whitaker
Just by chance
not to likely
just because the reason is unclear
doesn't mean
we won't know one day
if we hang in
hang out
follow the stream down
to the sea
look up to see the stars
and really see the sky
undeterred,
that means not stopped
by conventional thinking
short sighters,
deaf and blind
to the spirit.
Nay sayers, kill joys, wall builders,
door slammers, vision slayer,
doomsayers
scribes and pharisees of science
theological engineers
Lords of this system of things.
But new morning
spring saps flows as
fingertips touch and eyes glow
the night of the loving dead.
The poets remain alive, walking
down that tight rope wire.
Looking out for one another
just strolling down that moon lit path
that good Red Road.
Dream weavers, spirit menders,
healing the pain and soothing
the silent screams.
Warriors of the rainbow
just singing a freedom song.
Its all it being darkest just before
the dawn,
and when and where
you least expect it
help will come along
like green shoots thrusting through.
Damp dark earth
love will spring a new
life will spring a new
just breaking through the ice.
From Kaung Kin Magazine: http://www.kaungkin.com/index.php?option=com_content&view=article&id=752:poem&catid=53:absdfnbs-articles&Itemid=103
No comments:
Post a Comment